Ο Γιώργος Τσαπέλλας, ήταν σωστός άνθρωπος, σωστός δάσκαλος και ιερός καλλιτέχνης με την έννοια, πως δεν μπαστάρδευε, ούτε πουλούσε την τέχνη του. Την χάριζε, την πρόσφερνε δωρεάν, με τη λαχτάρα αρχαίου μύστη. Στο έργο του, υπηρέτησε την καθαρότητα. Τα πρόσωπα, τα σώματα, τα πλάσματα της φαντασίας και της γης, που αγάπησε και ζωντάνεψε με το ξύλο, τον πηλό, το μάρμαρο, διακριτικό τους αυτή η καθαρότητα. Μπορεί να αφαιρούσε από πάνω τους όλα τα περιττά και επίκτητα και ανούσια, μα ό,τι απέμενε στο έργο του, με μια ματιά το έβλεπες, σου μιλούσε και καταλάβαινες το μήνυμα που απεικόνιζε.